Integracja sensoryczna
Integracja sensoryczna (SI) to zdolność do rozumienia i porządkowania bodźców i informacji dostarczanych, z otoczenia oraz z własnego ciała, poprzez zmysły. Umiejętność ta pozwala dziecku zrozumieć, jak funkcjonuje otaczający je świat i nadaje sens docierającym zewsząd bodźcom. Jeżeli proces integracji sensorycznej jest zaburzony - mogą pojawiać się problemy z nauką, zachowaniem, koncentracją czy koordynacją ruchową. Warto udać się wtedy do specjalisty, który przeprowadzi diagnozę, i doradzi jak pomóc dziecku.
Wybrane objawy dysfunkcji integracji sensorycznej u dziecka:
-
jest niespokojne, płaczliwe, ma kłopoty z zaśnięciem;
-
ma trudności z samodzielnym piciem, żuciem i przełykaniem pokarmów (preferuje dania papkowate);
-
źle toleruje wykonywanie przy nim czynności pielęgnacyjnych i higienicznych, np.: obcinanie włosów, paznokci, mycie twarzy, zębów, smarowanie kremem, czesanie, czyszczenie nosa, uszu itp.;
-
wiele czynności samoobsługowych wykonuje z trudem, powoli i niezdarnie;
-
ma problemy z samodzielnym myciem się, ubieraniem, zwłaszcza zapinaniem guzików i sznurowaniem butów;
-
ma słabą równowagę: potyka się i przewraca częściej niż rówieśnicy, prawie zawsze ma jakiś siniak czy zadrapanie;
-
podczas dłuższego siedzenia ma trudności z utrzymaniem głowy w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, kładzie się na stoliku itp.;
-
jest nadruchliwe, nie może usiedzieć/ustać w jednym miejscu;
-
trudno się koncentruje, a łatwo rozprasza;
-
jest impulsywne, nadwrażliwe emocjonalnie, często się obraża;
-
bywa uparte, negatywistyczne;
-
w porównaniu do innych dzieci czy wymogów sytuacji porusza się zbyt szybko lub za wolno;
-
nabywanie nowych umiejętności ruchowych sprawia mu trudność, np. jazda na rowerze, rzucanie i łapanie piłki, pływanie;
-
wchodząc/schodząc po schodach częściej niż inne dzieci trzyma się poręczy, niepewnie stawia nogi;
-
nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany, inne dzieci;
-
niewłaściwie czy wręcz dziwacznie trzyma różne przedmioty codziennego użytku, np. nożyczki, sztućce czy przybory do pisania;
-
unika dziecięcego baraszkowania z rodzicami lub rodzeństwem;
-
uwielbia ruch, poszukuje go, dąży do niego, biega, podskakuje, często zmienia pozycję ciała;
-
przejawia duży lęk przed upadkiem lub wysokością, okazuje niepokój, gdy musi oderwać nogi od podłoża, np. wejść na wysokie schody, na drabinkę, usiąść na wysokim stołku;
-
w nowym miejscu czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu, by zdobyć orientację w otoczeniu;
-
często myli strony, prawą i lewą, w obrębie własnego ciała oraz w otaczającej przestrzeni. Podczas gier zespołowych zdarza się, że jest zdezorientowane, biegnie w innym kierunku niż jego drużyna, w inną stronę niż piłka, którą ma złapać, ma słabe wyczucie odległości;
-
nie ma dominacji jednej ręki;
-
ma trudności z czytaniem i pisaniem. Częściej niż inne dzieci w jego wieku myli, odwraca znaki graficzne, ma trudności w przepisywaniu i przerysowywaniu z tablicy;
-
ma kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem itp.;
-
sprawia wrażenie słabego, szybko się męczy;
-
nie lubi karuzeli, huśtawki, lub przeciwnie – uwielbia to.
Terapia odbywa się w sali specjalnie do tego przystosowanej i wyposażonej w odpowiednie przyrządy.
Zarezerwuj wizytę w serwisie zarezerwuj.pl
lub zadzwoń pod numer: 505 311 173